Bij mij is ook echt geen resonantie te horen en hij staat ook op hout.
Een andere oorzaak van de trillingen kan zijn dat de frequentie precies zit in de resonantie frequentie van de ondergrond. Je kunt ook de ondergrond aanpassen. De plank inkorten of de plank stijver maken door er iets onder te schroeven, zodat de eigen resonantiefrequentie verschuift.
In mijn opleiding hebben we moeten rekenen aan de resonantiefrequentie van achter elkaar geplaatste telefoondraden. Bij een bepaalde windsnelheid dwars op de draad, gaat de lucht trillen. Als hij dan de volgende draad precies een volle golf later raakt, gaat die harder trillen. En als dit ook nog overeenkomt met de frequentie van de draad als snaar, kan de hele draad aan het trillen komen. Allemaal parameters om rekening me te houden bij de aanleg van bovengrondse draden. Bepaalde afstanden tussen draden moet je gewoon vermeiden.
Onze prof had deze berekening ook eens toegepast op een bos bij storm. Dat omdat hij het vreemd vond dat bij een storm soms bomen in het midden van het bos tegen de vlakte gingen en niet aan de rand waar veel meer winddruk heerst. Hij kon dan mooi aantonen dat bij zware storm, de opgewekte trilling door de plantafstand, overeenkwam met de eigenfrequentie van de boomstam. Hierdoor gingen juist de bomen die iets verder van de bosrand stonden, harder trillen en knapten af.
Trillingsleer is een heel vak en daar weten vooral bruggenbouwers alles van. Het oplossen met een rubber voetje is alleen een noodoplossing als het ontwerp al fout was.
